29/7/09

Who's Gonna Save My Soul?



Έτσι...επειδή μια πένα άρχισε πάλι να κάνει τα δικά της στο χαρτί...
κι υπάρχουν στιγμές που η ψυχή μου κλαίει όπως το τραγούδι αυτό...

27/7/09

Λετ δε σανσαιν ιν...


…και αυτό το καλοκαίρι οι Ρόδες βρέθηκαν πάλι καρφωμένες στο mp3 player σου (και όχι iphone). Από εκείνο το καλοκαίρι που πρωτοάκουσες το Βρώμικο, σκαρφαλώμένος σε μια σκοπιά, κάθε καλοκαίρι η ίδια σκηνή. Το τραγούδι να εμφανίζεται στο σημείο εκείνο του καλοκαιριού που η πόλη πλέον βράζει ενώ όλοι γύρω σου φεύγουν (μεταφορικά και κυριολεκτικά)..

«Κάτω απ' τον ήλιο το τσιμέντο δε λυπάται έχει νάρκες
Κι ας είναι οι εξόδοι μαζικοί
Το καλοκαίρι η κίνηση παραμένει συγκινητική»

Και εσύ να είσαι ακόμα εδώ… και αυτό το καλοκαίρι. Δεν πειράζει… μη σε νοιάζει… 4 και σήμερα…

«Χιλιόμετρα θα χορτάσω
Στον ήλιο να με ξεχάσω…

Λεεετ δε σανσαιν,
Λεεετ δε σανσαιν ιν…»