All those yesterdays

Μεσάνυχτα Τετάρτης σε ένα κρυμμένο μικρό μπαράκι δίπλα στη Νομική. Έξω κρύο. Μέσα Νεοϋορκέζικη Jazz, ουίσκι και μερικά αναμμένα κεριά. Έχει σημασία που δουλεύεις την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί; Δεν νομιζω... Σκέφτεσαι απλά οτι η ατμόσφαιρα και η μουσική σε ταξιδεύουν σε μια χριστουγεννιάτικη και πολύ χιονισμένη Νεα Υόρκη.
-"Χριστούγεννα Βερολινό;"
-"Σημασία έχει όχι εδώ..."
-"Και λεφτά;"
-"Ας κλέψουμε καμια τράπεζα. Εχει πολλές τριγύρω"

Την αφήνεις στο αμάξι και μετά περπατάς μόνος σου σε μια άδεια Ακαδημίας. Είναι περασμένη η ώρα και ακούς Pearl Jam, "All those yesterdays". Και τώρα όλα θυμίζουν ΑΣΟΕΕ. Νιώθεις και πάλι φοιτητής (έστω και για λίγο).

"You've got time, you've got time to escape
There's still time, it's no crime to escape"

Μια Παρασκευή όχι σαν όλες...

Όταν ενας Ninja αποφασίζει να μπερδέψει το φαγητό με τη μουσική τότε πρέπει να περιμένεις πολλά από εκείνη τη βραδιά. Bios, τα ρολά κατεβαίνουν, τα φώτα σβήνουν. Από ένα παράθυρο βλέπεις ακόμα τη πηγμένη Πειραιώς και τους Αθηναίους να βιάζονται να πάνε να στριμωχτούν κάπου... Δίπλα μας όμως δυο βινύλια ξεκινάνε να στροφάρουν, ένα μηλαράκι φωτίζει και ξαφνικά η μαύρη RnB αρχίζει να φλερτάρει με την Funk και τα 80s. O Jimmy Hendrix τραγουδάει παρέα με την Britney και τους Blur. O Dj Shadow χαμένος σε ενα δωμάτιο γεμάτο με βινύλλια προσπαθεί να ταιριάξει με γαλλικό rap, ενώ οι Beastie Boys ενοχλούν επικίνδυνα τους Beatles και τους Prodigy. Και όλα αυτά σε ένα περιτύλιγμα από breakbeats, scratches, video dj-ing και ένα γεμάτο Bios na χορεύει ασταμάτητα.

Ti και αν είχε προηγηθεί μια εξοντωτική εβδομάδα; Τι και αν είχε το μετρό απεργία εκείνο το βράδυ; Με χρώμα γκρι, μερικές vodkes, τους s1ngle, έναν φευγάτο DJ, μια πλατεία και μισό Bueno, η Παρασκευή σου γίνεται εύκολα μια Παρασκευή όχι σαν όλες...

" ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΕ 24 ΩΡΕΣ "

Πρωινό ξύπνημα | Δυο ρούχα, ένα βιβλίο, και πολύ μουσική στριμωγμένα στην τσάντα μαζί με διάθεση τρελή | Το SMS έφυγε | Μια καλημέρα - μια λεωφόρος - ο σταθμός του τρένου | Ζεστό πεινιρλί - παγωμένος καφές - μισό τσιγάρο | Το τρίξιμο του τρένου καθώς αρχίζει να σέρνεται σε μονοπάτια από μέταλλο κι ατσάλι | Μαζί αρχίζει κι η κουβέντα | Ο καφές τελειώνει | Η κουβέντα κρατάει ακόμα | Ένας έρωτας ίσως αρχίζει | Κάποιος άλλος μάλλον δε θα συνεχιστεί ποτέ | Πολύχρωμα τοπία | Γκρίζος ουρανός με σύννεφα κι ομίχλη | Βουνά και πεδιάδες | Μουσική που σε ταξιδεύει πιο γρήγορα από το τρένο... και πιο μακριά | Στάση | Ένα τσιγάρο ακόμα | Η απάντηση στο SMS ήρθε | Ανάμικτα συναισθήματα | Όμως το τρένο φτάνει | Το σπίτι είναι ακόμα εκεί | Κι οι αναμνήσεις το ίδιο | Πλατεία Αριστοτέλους | Βόλτα στην Εγνατία | Αγία Σοφία | Το κορίτσι με τα χρωματιστά μαλλιά θα μας δέιξει το δρόμο για το δάσος με τους Λωτούς | Ένα άσπρο μπαλόνι αλλάζει χέρια | Φτάνουμε στο δάσος κι η όψη του μας μαγεύει | Ευγενικό καλωσόρισμα σ'ενα ταξίδι σε γνωστά μα και άγνωστα συνάμα μέρη | Δάχτυλα που αγγίζουν βινύλιο και ονειρεύονται | Μάτια που κοιτόυν λιγωμένα | Αυτιά που δέχονται απρόσμενα δώρα | The Sky is Blue and Death is Black | Κουβεντούλα με τον άρχοντα του δάσους | Ωραίος τύπος με μια παράξενη προκοπή στο βλέμμα και μια γλυκιά νοσταλγία | Μας κερνάει απλόχερα τα νοστιμότερα φρούτα του δάσους | Τον κερνάμε υποσχέσεις πως δεν θα χαθούμε | Χέρια γεμάτα | Βόλτα στην Τσιμισκή | Μυρωδιά από τσουρέκι | Παραλία | Ένας Πύργος Λευκός | Το μπαλόνι αλλάζει χέρια και πάλι | Υγρή μοναξιά | Στα Λαδάδικα | Ένα τηλέφωνο | Τα Μπακαλιαράκια του Αρίστου | Μνήμες από Λονδίνο ζωγραφισμένες με λάδι στα ποτήρια μιας μπύρας | Μια βόλτα στο φεστιβάλ | Αναζήτηση για μια όμορφη αρχιτεκτόνισα που θας δώσει Ζωή | Είναι νωρίς ακόμα | Καφές στο Θερμαικό | Παρέα από τη Λήμνο | Ο gay με το άσπρο πουκάμισο δεν είναι τυχερός απόψε | Ο καφές τελειώνει και δίνει τη θέση του σε παγωμένες μπύρες με λεμόνι | Ο χρόνος κυλάει αβίαστα | Πλάνα για το βράδυ | Εγνατία ξανά | Καλαμαριά - Πλατεία Σκρα | Στο σπίτι για λίγο κι έξω ξανά | Σουβλάκι στην πλατεία | Πόνος μετά | Και πάλι στο κέντρο | Ικτίνου σε μπαράκι παλιό, διατηρητέο | Κι εδώ έχει γνωστούς | Ο φαντάρος απ' τη Ρόδο και μια πυρηνική αστροφυσικός | Κι ο Γιάννης | Ξεσηκωτικές μουσικές | Κόσμος πολύς | Παιχνίδι με τα μάτια | Η σερβιτόρα που τρέχει | Παιχνίδι με τα μάτια | Κάπου σε ξέρω | Πριν λίγο ήρθα | Παιχνίδι με τα μάτια | Σε λίγο θα φύγω | Θα τα πούμε ξανά | ΤΑΧΙ | Καβάλα-Θεσσαλονίκη ντυμένες στα κόκκινα κάτι γυρεύουν | Δεν μπορούμε απόψε | Στάση στην Πύλη | Βίλκα μετά | Παρακμή | Σχεδόν ερημιά | Προσμονή | Κούραση στο σώμα μα η ψυχή μας κρατάει καλά | Το ακριβότερο Red Bull | Έχει πάει ήδη 4, είναι πρωί πια | Επιτέλους ήρθαν | Ευφορία | Γι αυτό ήρθαμε κι εμείς | I can't sleep, you 're so far away from me | Μέχρι και acapella | Tα χέρια στον αέρα | Κορμιά που δονούνται | Και λίγα μέτρα πιο δίπλα | Χορός ερεθιστικός | Κίτρινο μίνι και μπλούζα ανοιχτή | Μάτια που κάινε | Ένα φιλί δεν είναι αρκετό | Έπρεπε να σουν εδώ | Όμως δεν ήρθες | Άραγε να χει χαθεί το παιχνίδι; | Ξημέρωσε για τα καλά | Γρήγορη βόλτα με μπλε ΤΑΧΙ | Θάλασσα να μυρίζει | Νερό, μουσική κι ένα κρεββάτι να μας λυτρώσει | Ξυπνάω κι είμαι ακόμα στο Βορρά | Γρήγορο πρωινό | Κρουασάν με μερέντα και γάλα | Αποχαιρετισμοί | Άδεια καφέ - δρόμοι μουσκεμένοι | Και πάλι στο Θερμαικό | Φραπές και Φρέντο | Χαλαρά | Το κορίτσι με το αγγελικό πρόσωπο είναι ντυμένο μ' ένα πέπλο και σκορπάει ηδονή | Δεν ξέρω τι θέλω | Ξέρω όμως που να ψάξω | Δεν ξέρω αν έχω χρόνο να ψάξω | Ξανά στο σταθμό | Ο ήλιος που βγαίνει και χάνεται μόλις το τρένο αρχίσει να κυλίσει | Η επιστροφή | Μέχρι την επόμενη φορά...