28/9/08



Dusk + Blackdown "Margins Music"


Πολλοί από μας έχουμε ταξιδέψει μέχρι το Λονδίνο, άλλοι για λίγες ώρες κι άλλοι κάτσαμε χρόνια...Το σίγουρο είναι πως ο καθένας από μας γύρισε πίσω με διαφορετικές εικόνες στο μυαλό του, άλλου είδους συναισθήματα στην ψυχή του, και καθένας μας φορτώθηκε τις δικές του εμπειρίες όσο καιρό κράτησε το ταξίδι του εκεί.

Είναι λοιπόν απόλυτα φυσιολογικό, το ίδιο να συμβαίνει και με ανθρώπους από το χώρο της μουσικής που προσπαθούν να μοιραστούν μαζί μας τον ήχο της πόλης. Διαφορετικά πράγματα θα μας μεταφέρει ο καθένας, κι επειδή η πόλη αυτή είναι ένα τεράστιο χωνευτήρι λαών και πολιτισμών, δεν αποκλείεται οι δημιουργίες τους να απέχουν πολύ η μία από την άλλη. Ακόμα κι αν οι δύο καλλιτέχνες κινούνται στον ίδιο "κλειστό" μουσικά χώρο της dubstep (η πιο αγαπημένη μου καινούρια ξένη λέξη από πέρσι!), άλλη βόλτα σε πάει ο ένας, άλλη ο άλλος. Άλλα είναι τα στέκια που συχνάζει ο Burial, αλλού προτιμάει να τρώει, αλλού να βγαίνει τα βράδια, με άλλους ανθρώπους κάνει παρέα, άλλη γλώσσα έχει μάθει να μιλάει, κι αλλού να αράζει και να ονειρεύεται...South London is the place! Κι από αυτόν τον αέρα μας δίνει να αναπνεύσουμε, κλεισμένο αεροστεγώς στα δύο του album για τα οποία έχουμε ήδη πει πολλά!

Υπάρχουν όμως κι άλλες, πιο απόμακρες γειτονίες του Λονδίνου, που ίσως να μην έχει δει ποτέ του ο Burial, γειτονιές που κατοικούν άλλου είδους ανθρώποι, που ο αέρας έχει άλλες μυρωδιές, ο ουρανός έχει άλλα χρώματα, που οι βόλτες είναι αλλιώτικες, τα βράδια δεν έχεις που να πας, και το να ονειρευτείς, ίσως να ναι η μόνη λύτρωση...Από κει μας έρχεται το dubstep των Dusk + Breakdown, δυο παιδιών που τους ένωσε η αγάπη τους για τον Stevie Wonder. Dubstep σκοτεινό και τσαμπουκαλεμένο, ποτισμένο με ισχυρές δόσεις grime (καπνιάς, μουντζούρας, βρωμιάς - ας ειν καλά MCs αυθεντικοί σαν τον Durrty Goodz) βγαλμένο από την ζωή στους δρόμους συνοικιών που είναι λες κι έχουν εκτοξευθεί απ'την ινδία, με τα off license groceries να μην κλείνουν ποτέ, τα πεζοδρόμια να είναι πάντα υγρά, και τα κεφάλια πάντα σκυμμένα...This is London...too!



Keysound Video presents... Dusk + Blackdown: Margins Music from Keysoundrecordings on Vimeo.

17/9/08

who the fuck is burial?



Μετά απο όλες τις φήμες σχετικά με το ποιος κρύβεται πίσω απο το ψευδώνυμο Burial (από τον Damon Albarn μέχρι τους Aphex Twin και τον Fatboy Slim), ο ίδιος ο Burial ανέρτησε το παρακάτω στη σελίδα του στο myspace:

hi

for a while theres been some talk about who i am , but its not a big deal i wanted to be unknown because i just want it to be all about the tunes. over the last year the unknown thing become an issue so im not into it any more. im a lowkey person and i just want to make some tunes, nothing else. my names will bevan, im from south london, im keeping my head down and just going to finish my next album, theres going to be a 12" maybe in the next few weeks too with 4 tunes. hope u like it, i'll try put a tune up later

sorry for any rubbish tunes i made in the past, ill make up for it

a big big thank you to anyone who ever supported me, liked my tunes or sent me
messages, it means the world to me

big up everyone, take care, will ( burial )

HOLY FUCK!

Ενα αλλοπρόσαλο τζαμάρισμα ηλεκτρονικών ήχων απο ένα τριο ταλαντούχων μουσικών, οι οποίοι αρνούνται να χρησιμοποιήσουν software και laptops για να παίξουν μουσική. Ένας μπασσίστας, ένας drummer και ένας keyboardίστας-dj φτάνουν και περισσεύουν για να φτιάξουν έναν αυθεντικό και αυθόρμητο δίσκο που θα ζήλευαν πολλές άλλες μπάντες του χώρου. Εξάλλου όπως δηλώνουν και οι ίδιοι είναι φορές που ανεβαίνουν στη σκηνή χωρίς καν να έχουν προβάρει τα κομμάτια αλλά με πολύ όρεξη για διασκέδαση και αυτοσχεδιασμό. «Στις συναυλίες μας ο κόσμος περνάει καλά, γιατί πρώτα απ' όλα περνάμε εμείς πραγματικά καλά» ομολογεί ο Brian Borcherdt, μέλος του γκρούπ.


HOLY FUCK - LOVELY ALLEN


http://www.holyfuckmusic.com/

16/9/08

The Heads are back!


DAVID BYRNE AND BRIAN ENO - EVERYTHING THAT HAPPENS WILL HAPPEN TODAY



Κάθε καινούριος δίσκος, είναι και μια νέα ιστορία, μια καινούρια αρχή για τον εκάστοτε καλλιτέχνη ή την εκάστοτε μπάντα. Στην περίπτωση μας όμως, μάλλον δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, αλλά για μια συνεργασία από τα παλιά, κάτι σαν school reunion ας πούμε! Ξανά στα θρανία λοιπόν, David Byrne και Brian Eno και το όνομα του σχολείου: Talking Heads! Μετά από σχεδον 30 χρόνια ξανά μαζί δημιουργούν έναν δίσκο που είναι λες και τον έγραψαν τότε. Ο Eno αναλαμβάνει τη μουσική που μόνο αυτός μπορεί να παράγει, o Byrne γράφει στίχους τους οποίους και ερμηνεύει με τη χαρακτηριστική του φωνή κι ο τίτλος που διαλλέγουν είναι από μόνος του κίνητρο για να ακούσεις τον δίσκο - Everything That Happens Will Happen Today. Ωραία σκέψη! Ωραίος δίσκος. Κόντρα στους καιρούς που προστάζουν όλες τις νεές κυκλοφορίες να αποτελούν χωνευτήρια διαφορετικών μουσικών ειδών, έχουμε να κάνουμε μ' ένα δίσκο απλό. Και όλα τα απλά είναι όμορφα. Κι ας το χουμε ξεχάσει στις μέρες μας...Κι αν είσαι απ'αυτούς που δεν χορταίνεις ποτέ ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, ή να ξανακούς το Joshua Tree των U2, τότε βρήκες ακόμη κάτι να χεις να χαίρεσαι...και να θυμάσαι πως "music heals even if it can't cure..." Τα ξαναλέμε...

15/9/08

Running up that hill




Γυρνώντας σήμερα το απόγευμα σπίτι, λίγο πριν ξεκινήσει η βροχή, ανοιξα το ραδιόφωνο και έπεσα σε αυτή τη διασκευή του τραγουδιού της Kate Bush απο τους Placebo. Αν και πρέπει να κυκλοφορεί εδω και αρκετό καιρό, εγώ την άκουγα για πρώτη φορά και την λάτρεψα. Ότι πιο ταιριαστό για το σημερινό δικό μου απόγευμα...

2/9/08

I have summer in my heart...

Απο σημερα το Καλοκαιρι του 2008 αποτελει πλέον παρελθον (στα χαρτια τουλαχιστον). Φρόντισε να μας το θυμίσει και ο καιρός εξάλλου, όταν χτες όλη η Αθήνα ξύπνησε με τις απανωτές βροντές τις ξαφνικής αυτής καταιγίδας. Ας αρχίσουμε λοιπόν να μαζεύουμε όλες τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε φετός και ας κλείσουμε και αυτό το καλοκαίρι στη καρδία μας...

Ο dj που κρύβεται πίσω απο τον δίσκο A dog Named Rodriguez είναι ο dj MCD o οποίος μέχρι και το 95 έπαιζε με τους Active Member. Θα βρείτε το όνομα του και σε άλλα πολυ γνωστά εγχώρια hip hop σχήματα όπως Α/Ε, FFC και Goin' Through. Με τον συγκεκριμένο πάντως δίσκο (ή σωστότερα EP) ο MCD αφήνει το hip hop παρελθόν του και πειραματίζεται πολυ πετυχημένα με electronica, house και dub. Ενα καλοκαιρινό κομμάτι για το ξεκίνημα του φθινοπώρου...



A dog Named Rodriguez - Every day is a new day